Nazwisko: Ajschylos
Imię/Imiona:
Znany też jako: Eschyl
Urodzony: 525 p.n.e. (Eleusis koło Aten, Grecja)
Zmarł: 456 p.n.e. (Geli).

Ajschylos – ur. 525 p.n.e., zmarł 456 p.n.e. na Sycylii, najstarszy z trzech wielkich tragediopisarzy greckich (obok Sofoklesa i Eurypidesa), uważany za właściwego twórcę tragedii. Pochodził z rodu ziemian eleuzyjskich. Uczestniczył w wojnach perskich (brał udział w bitwie pod Maratonem, 490 p.n.e.). Pierwsze zwycięstwo w sztuce tragicznej odniósł Ajschylos w 482 p.n.e., potem triumfując jeszcze kilkakrotnie. Dwukrotnie przebywał na zaproszenie władcy Syrakuz na Sycylii. Przez pół wieku wystawił 70 tragedii i 20 dramatów satyrowych, z których w całości zachowało się zaledwie 7: Błagalnice (prawdopodobnie jedna z najwcześniejszych tragedii Ajschylosa), Persowie (472 p.n.e.), Siedmiu przeciw Tebom (467 p.n.e.), Prometeusz w okowach i trylogia Oresteja (Agamemnon, Ofiarnice, Eumenidy; 458). Ajschylos wprowadził na scenę drugiego aktora, dzięki czemu rozwinął się dialog i akcja sceniczna (pod koniec życia – w Orestei – Ajschylos wykorzystując doświadczenia Sofoklesa, wprowadza trzeciego aktora). W swoich utworach Ajschylos podejmuje podstawowe problemy moralne, które ukazuje poprzez aktualizację mitu lub wątku historycznego (np. Persowie).

Bohaterowie Ajschylosa to potężni herosi, wadzący się z Fatum, często ponoszący klęskę, ale nie tracący przy tym swego wielkiego, indywidualnego formatu. Posągowość postaci, ich niewzruszona wola, patos przeżywanych dramatów wiąże poeta z wyznaniami lirycznymi bohaterów, ukazującymi ich uwikłane w sprzeczne powinności i uczucia. Tragiczne dziedzictwo zbrodni ukazane w losach rodu Pelopidów (Oresteja), wielki dramat zemsty (z kreacją mścicielki Klitajmestry), kary i przebaczenia to zarazem świadectwo posłania twórczości Ajschylosa, opowiadającego się po stronie odwiecznych norm etycznych, przeciw tyranii i despotyzmowi.