Norwid odrzucił pewne cechy współczesnej mu poezji romantycznej (był młodszy od Mickiewicza i Słowackiego). Proponował, by poezja zachowywała dystans do opisywanych zjawisk, posługiwała się ironią, niedopowiedzeniami. Występując przeciw łzawej uczuciowości, zarazem stale atakował …
Utwór pochodzi ze stycznia 1856 roku, powstał na wieść o przywiezieniu zwłok Adama Mickiewicza do Paryża i jest jednym z szeregu utworów Norwida poświęconych wybitnym, zmarłym osobom (np. generałowi Bemowi, Szopenowi, Brownowi). Losy nieprzeciętnych postaci …
Motywy podróży, wędrowania, pielgrzymki często stają się w literaturze metaforą ludzkiego życia (żeglugą niepewną jest życie, jak pisał Palladas, która prowadzi do jednego portu pod ziemią), także rodzajem wyprawy w głąb siebie, poszukiwaniem wyboru drogi, niekiedy i ucieczki, zapomnienia. …
W 1842 roku Norwid opuścił Polskę, Warszawę i ostatecznie zamieszkał w Paryżu. W 1854 roku wyjechał do Ameryki, szukając pracy. Moja piosnka (II) powstała właśnie tam, w Nowym Jorku.
Trzy pierwsze strofy tego wiersza zaczynają się anaforą …
Dwuletni okres warszawskiej działalności poetyckiej Norwida (poeta żył w latach 1821 – 1883) przyniósł mu najwyższe uznanie cenionych wtedy krytyków. Jego najwcześniejsze wiersze wyróżniały się dość oryginalnym tonem, często powracały w nich skontrastowane z miastem obrazy …