Nazwisko: Wybicki
Imię/Imiona: Józef
Znany też jako:
Urodzony: 29 wrzesień 1747 (Będomin, Polska)
Zmarł: 19 marzec 1822 (Manieczki, Polska)
Kategoria: Literatura.

Józef Wybicki – urodził się 29 IX 1747 r. w Będominie, zmarł 19 III 1822 r. w Manieczkach. Pochodził ze średnio zamożnej rodziny szlacheckiej. Uczył się w kolegium jezuickim w Gdańsku, a w latach 1770-1771 studiował na uniwersytecie w Lejdzie. Przez całe jednak życie intensywnie się dokształcał. W 1767 r. został obrany posłem na sejm. Brał później udział w konfederacji barskiej. Od 1777 r. działał w Komisji Edukacji Narodowej. Był czynnym działaczem politycznym, ale po pewnym czasie usunął się w zacisze domowe. W 1795 r. przebywał w Paryżu. Przyczynił się do utworzenia legionów polskich we Włoszech. W 1805 r. został członkiem Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Odegrał znaczną rolę w powstaniu Księstwa Warszawskiego, nie wszedł jednak w skład rządu. W latach 1817-1820 był prezesem Sądu Najwyższego w Królestwie Polskim.

Był wybitnym publicystą. Oprócz tego stworzył następujące dzieła: Listy patriotyczne, komedię obyczajową Kulig, operę Kmiotek, komedię polityczną Szlachcic mieszczaninem oraz pamiętniki Życie moje. Głównym tematem jego twórczości było życie polityczne oraz częściowo życie społeczne narodu.