Rym to powtórzenie jednakowych (lub bardzo zbliżonych) układów brzmieniowych w zakończeniach wyrazów zajmujących stałą pozycję w wersie. Rymy pełnią trzy główne funkcje. Funkcja wersotwórcza zaznacza granicę wersów, służy komponowaniu strof. Funkcja instrumentacyjna dotyczy warstwy brzmieniowej utworu. Funkcja semantyczna wiąże się ze znaczeniem rymujących się układów wyrazowych. Rozróżnia się wiele rodzajów rymów. Gramatyczne są utworzone z wyrazów, w których rymują się identyczne końcówki gramatyczne. Niegramatyczne powstają z wyrazów różniących się formą gramatyczną. Rymy banalne to zestawienia już skrajnie wyeksploatowane w poezji, typowe; najbanalniejsze z nich, nieudolne nazywa się częstochowskimi. Rymy wyszukane zaskakują niezwykłością. Rymy homonimiczne są oparte na homonimach, grze słów o identycznym brzmieniu, lecz różnych znaczeniach. W nauce o literaturze mówi się jeszcze o innych rymach: bogatych i ubogich, pełnych i niedokładnych, żeńskich i męskich, składanych, okalających, regularnych itd.

Średniówka to stały podział międzywyrazowy wewnątrz wersu wyznaczany przez zasady systemu wersyfikacyjnego. Najczęściej dzieli wers na dwie części, w wierszu sylabotonicznym bywa tych części więcej. W wierszu sylabicznym średniówka występuje zawsze wtedy, gdy wers ma więcej niż osiem zgłosek. Nie pojawia się natomiast w tak zwanych wierszach wolnych.