Obóz pracy Arbeitslager Kaiserhafen
istniał w latach 1943 r11; 45. Mieścił się w okolicach obecnego Kanału Kaszubskiego wówczas [Keiserhafen]. Więźniowie rożnej narodowości pracowali głównie przy przeładunku w porcie, w firmie Rgesamthafenbetrieb Abt. II DWKr1;
___________________________________________________________________________
Obóz pracy Arbeitslager Narvik I
Założono go w 1941 r. zlikwidowano w 1945 jednak wykorzystywany przez NKWD do !948.. Mieścił się w barakach obok ul. Marynarki Polskiej na na zielonym trójkącie ul.Narwicka za zakładem energetycznym Energa stoi część baraków do dzisiaj. Pracowali w nim mężczyźni i kobiety różnych narodowości przeciętny stan to około 2 tyś więźniów. Wykorzystywano ich głównie do prac w stoczni r Danziger Werftr1; i w innych zakładach pracy, a pod koniec wojny do prac przy budowach fortyfikacji.
Po wojnie podczas wysiedleń prowadzonych przez Władze Polskie odpowiednie służby Radzieckie wywoziły ludność niemiecką na daleki wschód do Związku Radzieckiego. W obozach nw. Lokowano okresowo ludność przez służyły założone w Gdańsku przez Armię Czerwoną już w marcu 1945 roku dwa obozy nazywane jako NARWIK I i NARWIK II.
___________________________________________________________________________
Obóz pracy Arbeitslager Narvik II Schelmuhl
założony w 1941, zlikwidowany w 1945, Mieścił się w barakach przy ob. Ul. Marynarki Polskiej- liczebność podobnie jak w Narvik I. Pracowali w stoczniach: r Schichau Wreft;, Danziger Werft; oraz innych zakładach pracy
___________________________________________________________________________
Obóz pracy Gemeinschaftslager Schichau Lager II
założony w 1943 , zlikwidowany w 1945 roku. Położony przy ul. Marynarki Polskiej. Przebywały w nim tylko kobiety. Pracowały w stoczni r Schichau-Wreft;
___________________________________________________________________________
Obóz pracy Ostarbeitslager Shellmuhl
założony w 1944, zlikwidowany w 1945 mieścił się przy ul. Mickiewicza[ Barenweg]. Przebywały w nim robotnice z krajów wschodnich europy. Pracowały w różnych zakładach pracy.
___________________________________________________________________________
Kommando- Gdańsk-Pieklisko
Oddział robotniczy jeńców francuskich. Założony w 1941- do początku 1945.
___________________________________________________________________________
Obóz pracy- ostarbeiterlager Holle [Gdańsk Pieklisko]
Zlikwidowany w 1945. W obozie przebywali przymusowi robotnicy z okupowanych terenów wsch. Europy
___________________________________________________________________________
Kommando [Pohulanka]Odział robotniczy jeńców franc.. 1941-1945
___________________________________________________________________________
Obóz pracy Gemeinschaftslager
Założony w III.1940, zlikwidowany w III.1945. Mieścił się wmurowanych barakach na terenie portu [rejon Wisłoujście]. W obozie przebywali robotnicy przymusowi różnych narodowości. Stan przeciętny 1000 osób. Robotnicy pracowali na terenie portu, przeważnie przy wyładunku rudy szwedzkiej. Bywały przypadki ucieczki z obozu do Szwecji przy pomocy marynarzy szwedzkich okrętów.
___________________________________________________________________________
Obóz przejściowy- Victoria Schule
Obóz założony w pierwszych dniach IX 1939. Mieścił się w gmachu szkół Victoria przy ul. Kładki. Pierwszymi więźniami byli polscy kolejarze, inspektorzy celni, pracownicy Komisariatu Generalnego RP w Gdańsku, księża, inteligencja z Wejherowa, Tczewa i Kartuz. Więźniów wywożono do obozu Stutthof na rozstrzelanie. Około 14 IX 1939 obóz zlikwidowano, a pozostałych więźniów przeniesiono do obozu przejściowego w Nowym Porcie.
___________________________________________________________________________
Obóz przejściowy dla aresztowanych Polaków- Gefangenenlager Danzig.
Założony IX 1939, zlikwidowany 1 IV 1940.Obóz ten został zorganizowany w zespole obiektów koszarowych w Nowym Porcie, w którym była utworzona Komendantura Obozów Jenieckich Gdańsk. Nie zachował się jednak żaden dokument niemiecki określający dokładną datę jego utworzenia. Relacje polskie podają, że już 1 września, z chwilą opróżnienia zespołu budynków z ludności polskiej, pozostała tam grupa więźniów do przygotowania całego kompleksu na obóz. W dokumentach niemieckich natomiast znajdujemy potwierdzenie, że na pewno byli tam więźniowie 7 września 1939 roku. Od tego dnia zaczyna napływać ich coraz więcej, już nie tylko z Gdańska, ale i z sąsiednich powiatów. Od końca września aż do lutego 1940 roku do obozu kierowane były transporty więźniów z obozów internowania z całego Okręgu Gdańsk – Prusy Zachodnie. Komendantem obozu był do grudnia 1939 roku SS-Hauptsturmführer Franz Christoffel, a następnie do końca istnienia obozu SS-Obersturmführer Erich Gust. Funkcję Rapportführera (odpowiedzialny za porządek w obozie, prowadzenie ewidencji statystycznej) do połowy 1940 roku pełnił Rottenführer SS Horst Köppke, po nim SS-Rottenführer Hans Rach. Kierownikiem działu przyjęć i ewidencji został SS-Obersturmführer Richard Reddig. W grudniu mianowano go dowódcą oddziału wartowniczego, a jego obowiązki przejął SS-Hauptscharführer Kurt Mathesius. Drugim dowódcą oddziału wartowniczego był SS-Unterscharführer Pąul Ehle.
Przez obóz ten przeszło około 10 000 więźniów. W październiku 1939 roku jednorazowo przebywało około 3000 więźniów; nie licząc 700 osób, które w tym czasie zatrudniano przy pracach rolnych na Żuławach. Stan liczebny ulegał stałej zmianie. Kilkaset osób odesłano do obozu w Prabutach, skąd byli następnie wysyłani do robót przymusowych w głąb Rzeszy, kilkaset więźniów zostało zwolnionych. Nie można ustalić dokładnej liczby wywiezionych do Piaśnicy i tam zamordowanych. Wielu więźniów w swych relacjach podaje liczby bardzo rozbieżne, a mianowicie od kilkuset do tysiąca. W obozie wydzielono około 40osobową, specjalną grupę nazwaną Himmelskommando. Była ona całkowicie izolowana od pozostałych więźniów i wykorzystywana do grzebania pomordowanych w Piaśnicy oraz innych miejscach masowych mordów. Wielu więźniów zostało zamordowanych w samym obozie na Westerplatte, gdzie pracowali przy porządkowaniu pobojowiska.
W związku z żądaniami władz wojskowych zwolnienia koszar, które do I wojny światowej należały do wojska, przystąpiono od lutego 1940 roku do przenoszenia obozu do Sztutowa. Z dniem 31 marca obóz w Nowym Porcie został zlikwidowany. Przeniesiona została także Komendantura Obozów Jenieckich – Gdańsk i przekształcona w komendę obozu Stutthof.
15 IX1939 po likwidacji obozu przejściowego w Victoria Schule wszyscy pozostali tam więźniowie zostali przekazani do obozu w Nowym Porcie. W czasie swego istnienia obóz pełnił funkcję obozu macierzystego dla obozów w Sztutowie, Granicznej Wsi i Mackach [Matzkau].
___________________________________________________________________________